Polineuropatia cukrzycowa
Polineuropatia cukrzycowa jest jednym z najczęstszych i najniebezpieczniejszych powikłań długotrwałej cukrzycy. Dochodzi do niego w chwili, kiedy nerwy obwodowe zostają uszkodzone na skutek wysokiego stężenia glukozy we krwi czyli hiperglikemii. Nadprodukcja glukozy, a tym samym jej duże stężenie we krwi, powodują zmiany komórek nerwowych.
U pacjentów zwykle spotykamy dwa typy polineuropatii cukrzycowej, tj.: czuciowo-ruchowa oraz autonomiczna.
Pierwsza z nich symetryczna przewlekła neuropatia czuciowo-ruchowa dotyka niemal ¾ przypadków a cechuje się:
- zaburzeniem w obrębie dłoni i stóp;
- bolesnymi skurczami mięśniu i napady bólu kończyn;
- przeczulicą skóry szczególnie stóp nasiloną w nocy;
- ubytkiem czucia powierzchniowego jak i głębokiego;
- osłabieniem mięśniowym – spadkiem siły mięśni aż do zaników mięśniowych zwłaszcza w obrębie stóp;
- osłabieniem lub zawieszeniem odruchów ścięgnistych;
- zmianami skórnymi takimi jak przebarwienia a nawet owrzodzenia;
Symptomy te są niepokojące, ponieważ prowadzić mogą do zwiększonego ryzyka rozwoju tzw. stopy cukrzycowej.
Jak widać w przebiegu tej choroby dochodzi więc do utraty czucia dotyku, wibracji, temperatury i bólu, drętwienia, kłucia, odczucia zimnych bądź gorących stóp.
Drugim typem jest neuropatia autonomiczna. Jej objawy powstają w wyniku uszkodzenia autonomicznej części układu nerwowego, która odpowiada za unerwienie naczyń i narządów wewnętrznych a symptomy, które występują zależą od miejsca ataku na dany układ. W jej przebiegu wyróżniamy:
- stałą przyspieszoną akcję serca 100 uderzeń na minutę (tachykardia);
- spadek ciśnienia skurczowego krwi ≥20 mmHg po spionizowaniu – hipotermia ortostatyczna;
- zaburzenia rytmu serca;
- biegunki, zaparcia a czasem nudności i wymioty;
- zaburzenia opróżniania żołądka;
- częste oddawanie moczu, parcia i nietrzymanie moczu;
- zaburzenia erekcji;
- zaburzenia akomodacji źrenic;
- pocenie w obrębie skóry głowy i szyi przy równoczesnym niedostatecznym wydzielaniu potu w obrębie skóry stóp.
Polineuropatię autonomiczną lekarz może rozpoznać dzięki wykonaniu takich badań jak m.in. EKG, gastroskopii i kolonoskopii.
Przesiewowe badania w kierunku obu tych typów polineuropatii cukrzycowej przy cukrzycy typu B powinno wykonywać się co roku a przy typie A co 5 lat.
Przedstawione symptomy i ból im towarzyszący w znacznym stopniu przyczyniają się do pogorszenia komfortu życia pacjenta. Mając na uwadze, że hiperglikemia indukuje wręcz wewnętrzne zaburzenia i prowadzi do zapalenia w obrębie ściany naczyniowej celowym jest więc utrzymanie równowagi w gospodarowaniu glukozą, utrzymanie trójglicerydów i cholesterolu we krwi w zalecanych normach.
Wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia może zapobiec pogłębieniu się uszkodzeń układu nerwowego. W czasach epidemii otyłości wskazany jest również dla pacjentów cukrzycowych ze zdiagnozowaną polineuropatią umiarkowany ruch, zrównoważona dieta oraz opieka lekarza diabetologa i stała kontrola neurologa.
Warto podkreślić, że ulga w dolegliwościach i poprawa jakości życia pacjenta jest celem naszego zespołu leczącego.
Neuropatii nie da się całkowicie wyleczyć, ale można hamować jej progresję.
Jeśli masz cukrzycę i występują u Ciebie objawy wymienione powyżej, skontaktuj się z nami, sprawdzimy jak możemy Ci pomóc.